Een maand sinds de laatste opdate, het moet niet gekker worden! Ik ben nogal wat verhalen schuldig, dus begin ik hier maar met een beschrijving van mijn trip naar Tofino, de westkust van Vancouver Island.
Tofino en de gehele westkust van Vancouver Island staat bekend om Noordelijk regenwoud met gigantische bomen. En ondanks dat Tofino surfplek no. 1 is in de omgeving, kan je al raden waarom het hier helemaal volstaat met regenwoud.. het regent er nogal vaak. De dag dat ik aankwam was dan ook een typische "British Columbian day", hondenweer zouden we in Nederland zeggen. Het hostel was gelukkig een luxe in vergelijking met ik intussen gewend ben.
De volgende dag begin met een lekkere plensbui, maar daarna verscheen de zon en sprong ik op mijn gehuurde fiets om de omgeving te verkennen. Een korte stop bij Sharp Road resulteerde in een groot aantal steltlopers op het "wad" van Tofino en een korte rondleiding in de lokale zalmkwekerij. Deze vissen worden niet gekweekt om te eten, maar worden elk jaar uitgezet in de rivier bij Tofino. Hierna weer verder naar Long Beach, een lang wit strand met gigantische golven. Op zoek naar vogels keek ik hier door mijn telescoop, om te ontdekken dat de rotsen bezet waren met tientallen Zeeleeuwen!
Na het zien van Orka's en een bultrug was een van mijn redenen voor een bezoek aan Tofino om een Grijze Walvis te zien. De walvistour beloofde mij dat ze dagelijks grijze walvissen zien en had zelfs een "walvis garantie": als ik geen walvis zou zien mocht ik nog een keer voor nop! Hoewel het het vrij stevig waaide (25 knopen, geen idee hoeveel beaufort dat is..) vertrokken we met een kleine groep in een zodiac. De golven waren flink hoog, 5 meter werd mij verteld en het was dan ook geen droge boottrip. Een Zeeotter liet zich leuk zien maar we walvissen bleven verscholen achter de golven.
De volgende dag dus nog een keer, nu op een grotere boot waar niet elke golf over de boot heen kwam. Het was nog steeds winderig, maar de kapitein vertelde ons dat 5 walvissen waren gezien door een andere groep, eropaf dus! Een groep zodiacs op zee was een goed teken, dus opletten voor die walvissen. En daar kwamen ze boven.. een groep orka's! Iedereen was enthousiast, orka's werden slechts eens in de 3 weken gezien. Leuk om te zien en zeker van zo dichtbij, maar verwend als ik was moest ik nog steeds die grijze walvis zien.
De volgende dag dan de pelagic, een toch de zee op met een boot vol vogelaars. 40 km van de kust op de Stille Oceaan was het vol met zeedieren: Albatrossen, Pijlstormvogels, Cassin's Alken, Grijze Stormvogeltjes, Vorkstaartmeeuwen.. om maar niet te spreken van de zoogdieren! Gedurende de hele trip zagen we zo'n 70 Bultruggen, een groep Orka's, Zeeotters en zelfs Pelsrobben. De echte klapper was een adulte Kuifpapegaaiduiker die vlak langs de boot zwom. Een mooie afsluiting van een fantastische week, maar nu weer terug naar Mandarte, hopen op die Grijze Walvis die misschien wel langs het eiland komt zwemmen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten